وارد مدرسه که می شوی بوی آب و جارو و تمیزی حیاط مدرسه و کلاسها هر دانش آموزی را به وجد می آورد . سر و صدا و شلوغی ، جیغ و داد ، بازی و بگو مگوهای بچه ها  و در آخر زنگ کلاس ،  برای یک تا یک و نیم ساعت سکوت، دو باره گشت و گذار باباهای مدرسه و تمیز کردن مدرسه واین چرخه ادامه دارد تا آخرین زنگ . هیچ کس زحمات آنان را شاید حس نکند ، انسانهایی که بین ما کمتر دیده می شوند  و به آنها توجه می کنیم . زحمتکش ترین و تاثیرگذارترین افراد جامعه مانند صفورهای پرتلاش شهرداری ، زود وارد مدرسه شده دیرتر به خانه می روند . با ریختن چای تازه دم برای معلمان خستگی را از تن آنان به در می شود .  گاها ارتباط با والدین  و دانش آموزان و گاها پا در میانی کردن ها را زیاد دیدیم  . در سرمای پاییز و زمستان و در بهار و گرما ی تابستان همیشه در مدرسه حضور دارند . سی سال تلاش و کار خستگی ناپذیر ، بدون منت ، همراه شدن با تربیت چندین نسل آینده ساز کشور توسط معلمان و مدیران . براستی که باید قدردان زحمات آنان بود و گرامی داشت یاد و نام آنان را.

نویسنده : بهروز مشتاق