ذهن آدم ها با دیدن بعضی اتفاقها و چیزها درگیر آن شده و شروع به تجزیه و تحلیل  آن می کند  و همیشه دنبال علت و معلول ها است  .  ذهن  ما هم گاها ما را به یاد حرف هایی از جنس  پدربزرگ ها و مادر بزرگ  ها می اندازد که می گفتند : در حفظ و نگهداری از طبیعت  و درختان  کوشا باش و تا می توانید درختی  بکارید  . این سخن را هم از بزرگان و هم  محققان و پژوهشگران محیط زیست  بسیار شنیده  ایم . جنگلها و مراتع به عنوان میراثی بزرگ و با اهمیت برای دنیا و هر کشوری محسوب می شوند و تاثیر آنها بر آب و هوای کره زمین  به چه میزان است را همگان می دانند . نقش جنگلها و درختان در فعل و انفعالات  شیمیایی و تبدیل  دی اکسید کربن به اکسیژن  و سایر فواید درختان  ازجمله ساخت خانه ، دکوراسیون منزل و غیره …که می توان در مورد آنها برای روزها و شب های  متمادی در شبکه ها اجتماعی ، تلویزیون و جلسات تخصصی بحث و گفتگو کرد . اما چیزی که بیشتر ذهن من و شاید خیلی ها را مشغول خود کرد و من را  وادار به نوشتن این مطلب نمود این بود که چرا همه ی ما از اهمیت کاشت و نگهداری از درختان صحبت می کنیم ولی در کاشت درختان  در جای مناسب خود و مکانی خوب بی توجه ا یم . کاشت درختان برای کجا  ، چه محلی  و اصلا برای چه منظوری .  یه کمی واضح تر بگویم ، چقدر در شهرها  و  اطراف خودمان به درختان کاشته شده در کنار آزادراه ها ،  جاده ها و بلوار ها دقت کردیم . درختانی با تنوع  زیستی گوناگون که زیبایی و طراوت خاصی را در بهار و تابستان حتی در پاییز و زمستان برای ما به  ارمغان می آورند . حال چگونه است که دقیقا درختان  را زیر تیر و سیم های چراغ برق  می کاریم . این همان موضوع ناراحت کننده ای  است که ذهن  من و خیلی های دیگر را به خود مشغول کرده است  .  درختان  بعداز چند سال قد کشیده  ،  بزرگ  ، بلند و تنومند  می شوند و یهویی باید سر درختان را به خاطر جلو گیری از برخورد با سیم ها ی تیر چراغ برق قطع ، یا آن ها را کوتاه و یا به اسم هرس کردن می برند . این را به وضوح می توان مشاهده کرد . براستی مسئولین شهری خصوصا شهرداری‌ها می بایست اهتمام و توجه جدی به این مهم داشته   باشند . در دنیای مدرن امروزی با همه امکانات و نرم افزارهای محاسباتی و نقشه کشی نمی توان طوری  بلوارها ، خیابانها و کوچه های شهرها  را طراحی کرد تا منبعد از این  شاهد بی نظمی های این چنینی نباشیم . یک موضوع دیگر که شاهد آن هستیم کاشت درختانی مانند سرو و کاج در گلدان‌های سیمانی و قرار دادن آن در بلوارها و خیابانهای شهرها که بعد از مدتی خشک شده یا می بایست جابجا شوند و یا کاشت اینگونه درختان به فاصله های بسیار نزدیک که فقط هدر رفت هزینه ها و سرمایه های طبیعی است و چیزی دیگر نیست . سرمایه های طبیعی ما آنقدر با اهمیت  هستند که با  سرمایه های انسانی و ازپول  بیت المال برای آن هزینه شده است .  باید کاری کرد تا آیندگان  که تمام کاشته ها وداشته های  ما به  آنها خواهد رسید شکر گزار زحمات ما باشند.

نویسنده : بهروز مشتاق – کارشناس فرهنگی